Pijalnia wody mineralnej i hala spacerowa (wpis do rejestru zabytków nr 492/1413/WŁ z dn. 29.08.1994 r.) Obiekt zbudowany w latach 1910-1911 na działce po rozebranej willi „Hoffmann” i starym pawilonie z halą spacerową, jako łazienki Heleny (Helenenbad) w formie odbiegającej od powszechnego w ówczesnych zdrojach stylu eklektycznego. Budowę zrealizowała firma Andreasa Ernsta według projektu architektów Felixa Wilde i Paula Rothera z Berlina-Charlottenburg. Ze względu na ilaste podłoże budowla z cegły o elementach konstrukcyjnych z żelbetonu stoi na żelbetonowych fundamentach palowych. Kompleks ma zróżnicowaną bryłę, jest całkowicie podpiwniczony, od strony parku Zdrojowego jednokondygnacyjny z sutereną, od strony ul. Zdrojowej dwukondygnacyjny z przyziemiem (druga kondygnacja w formie mezzanino), kryty dachem czterospadowym, skrzydła boczne o dachach trzyspadowych, w ryzalicie dwuspadowy. Nad portykiem osadzona na bębnie spłaszczona kopuła. Drewniana więźba dachowa pokryta czerwoną dachówką ceramiczną, kopuła nad westybulem pijalni blachą miedzianą. Pijalnia i westybul wyłożona na ścianach flizami, posadzki (również hali spacerowej) wykonane z marmurowego terazzo. W późniejszym czasie halę spacerową oszklono i dobudowano apsydę ze sceną. Poszczególne prace prowadzili: konstrukcje żelbetowe Lolat-Eisenbeton AG z Wrocławia, roboty dekarskie G. Hammer i Ewald Ritter z Wrocławia, stiuki i tynki szlachetne August Kraus z Berlina, stolarka wnętrz C. Buhl z Wrocławia, flizy N. Rosenfeld & Co. z Berlina, malowidła Brikle & Thomer z Berlina, prace malarskie A. Lessing z Wrocławia, instalacje elektryczne Latzel & Pachur z Wrocławia, centralne ogrzewanie A. Schlapitzky z Wrocławia. Wystrój sztukatorski zaprojektował w 1929 r. architekt Heinz Wendel z Wrocławia. Zdrój wody mineralnej wykonany został ze szkła kryształowego przez Rufina Klausa Koppela. Kompleks mieścił pijalnię wody mineralnej Wielka Pieniawa, halę spacerową i kawiarnię „Helene” (od strony Parku Zdrojowego) oraz część sanatoryjną z pokojami dla 60. osób na piętrze i 36. kabinami kąpielowymi w przyziemiu (od strony ul. Zdrojowej). W hali spacerowej mieściło się podium dla orkiestry, liczne sklepiki, cukiernia, czytelnia i palarnia. Na ścianie od strony ul. Zdrojowej znajdowała się studzienka zwana Zdrojem Heleny, zasilana przez wodę ze źródła Wielka Pieniawa (obecnie zlikwidowana). Budynek o charakterze klasycyzująco-secesyjnym od strony Parku Zdrojowego zachował swój pierwotny charakter. Skrzydło północne zajmuje hala spacerowa z kawiarniami „Wiedeńska“ i „Pasja“ oraz Biurem Podróży „Dar-Tour”, południowe sala konferencyjna „Źródlana” i kawiarnia-restauracja „Zdrojowa”. W przyziemiu od strony ul. Zdrojowej znajdują się sklepy wielobranżowe, cukiernia „Asia” i pizzeria „Wenecja”, na piętrze biura Zarządu Uzdrowisk Kłodzkich S.A. - Grupa PGU (do początku lat 70. XX w. Sanatorium „Nad Pijalnią” w gestii „Uzdrowiska Polanica”). [bynio]
