Dolina Lipnickiego Potoku. Domy w dolnym prawym rogu nie istnieją. Dom w centrum to Dębowa 16. Zbudowany w pierwszych latach XX w. (przed 1907 r.) jako należąca do Richarda Marxa karczma leśna i pensjonat III rangi „Zur Geduld”: 15 minut od łazienek, wspaniała droga spacerowa przez lasek uzdrowiskowy. Przyjemne pomieszczenia, ogród z rozległym widokiem. Dobrze dojrzałe piwa i wina, wykwintna kawa, codziennie świeże ciasto z domowego wypieku i mleko w każdej postaci. Od lat 30. XX w. w rękach Franza Klugera jako „Weißer Hirsch”, w 1941 r. przejęty przez Charlotte Biskup. W latach 1951-1957 szkoła dziecięcego „Domu Zdrowia”, obecnie budynek w zarządzie Miejskiego Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. Za tym budynkiem (słabo widoczny) to Dębowa 18. Zbudowany w 1918 r. przez firmę Otto Büttnera dla Marty Bunke jako pensjonat II rangi „Bergfried”: wygodny zakład kuracyjny, bezpośrednio przy wysokim lesie. Słoneczne, dobrze urządzone pokoje z balkonami ze wspaniałym widokiem. Pokój jadalny, łazienki, centralne ogrzewanie. Od 1931 r. w rękach Hermanna Kluge. W latach 1945-1949 r. pensjonat „Przeznaczenie”, później Dom Wczasowy w gestii Funduszu Wczasów Pracowniczych, w 1957 r. wydzierżawiony „Uzdrowisku Polanica” (od 1974 r. jego prawnemu następcy „Zespołowi Uzdrowisk Kłodzkich”) na siedzibę szkoły podstawowej Sanatorium nr VIII, późniejszego Uzdrowiskowego Dziecięcego Szpitala Kardiologicznego „Leśny Ludek” .

Można przypisać do dzielnicy Polanica Górna