Piekielna Dolina (Höllental) – przełomowy odcinek doliny Bystrzycy Dusznickiej między Szczytną a Polanicą, oddzielający Góry Stołowe od Gór Bystrzyckich. Dolina została wypreparowana w górnokredowymi piaskowców ciosowych. Zbocza doliny są strome, w dużej części pokryte blokami piaskowca. Dnem doliny płynie Bystrzyca Dusznicka, a wzdłuż niej poprowadzono: drogę bitą oraz linię kolejową, z Polanicy do Szczytnej, które kilkakrotnie się przecinają. (źródło opisu: wikipedia).
Kiedy na początku 15 stulecia przez Ziemię Kłodzką przewaliły się wojny husyckie, nastały tu czasy bezwładzy i rozgardiaszu. Strażniczymi niegdyś zamkami zawładnęli rycerze-rabusie, którzy do uprawiania zbójeckiego procederu z powodzeniem wykorzystywali wiele nadających się na zasadzki miejsc. Szczególnie upodobali sobie oni głęboki wąwóz rozdzielający góry Bystrzyckie i Stołowe, gdzie swoje wartkie wody toczyła Bystrzyca Dusznicka, a między stromo opadającymi zboczami prowadziła kręta błotnista droga, pełna kamieni i wykrotów. Wśród gęstego lasu, za głazami, okryci długimi, czarnymi opończami czyhali na swe ofiary rabusie z twarzami zasłoniętymi równie czarnymi chustami. Często o zmierzchu z dzikim wrzaskiem wypadali ze swych kryjówek i niemiłosiernie łupili, a czasami nawet pozbawiali życia zmierzających do Kłodzka kupców. Ponieważ napastnicy wyglądem swym przypominali diabelskie istoty, straszliwy wąwóz zaczęto nazywać Piekielną Doliną. Mimo, że takich zbójców już nie ma i upłynęły wieki, nazwa ta funkcjonuje do dzisiaj.
Kiedy na początku 15 stulecia przez Ziemię Kłodzką przewaliły się wojny husyckie, nastały tu czasy bezwładzy i rozgardiaszu. Strażniczymi niegdyś zamkami zawładnęli rycerze-rabusie, którzy do uprawiania zbójeckiego procederu z powodzeniem wykorzystywali wiele nadających się na zasadzki miejsc. Szczególnie upodobali sobie oni głęboki wąwóz rozdzielający góry Bystrzyckie i Stołowe, gdzie swoje wartkie wody toczyła Bystrzyca Dusznicka, a między stromo opadającymi zboczami prowadziła kręta błotnista droga, pełna kamieni i wykrotów. Wśród gęstego lasu, za głazami, okryci długimi, czarnymi opończami czyhali na swe ofiary rabusie z twarzami zasłoniętymi równie czarnymi chustami. Często o zmierzchu z dzikim wrzaskiem wypadali ze swych kryjówek i niemiłosiernie łupili, a czasami nawet pozbawiali życia zmierzających do Kłodzka kupców. Ponieważ napastnicy wyglądem swym przypominali diabelskie istoty, straszliwy wąwóz zaczęto nazywać Piekielną Doliną. Mimo, że takich zbójców już nie ma i upłynęły wieki, nazwa ta funkcjonuje do dzisiaj.
/
